Dybczak kilkakrotnie odbył podróż na Syberię, do Kraju Krasnojarskiego, gdzie żył wśród ludu Ewenków . Po drugiej z wypraw napisał książkę Gugara. Jej tytuł nawiązuje do dźwięku dzwonków zawieszonych na szyjach reniferów. Autor zaprasza czytelników do świata Tatiany i jej męża Dmitrija – bohatera, który myśli o kosmitach, Spartanach i o dziadku szamanie pochowanym w gałęziach drzewa. Wraz z ukazaniem się książki odbyła się premiera filmu dokumentalnego Gugara , nakręconego przez Dybczaka wspólnie z Jackiem Nagłowskim.
Narrator kolejnej książki Dybczaka, zatytułowanej Pan wszystkich krów, także w najbardziej wiarygodny sposób, bo z perspektywy uczestnika zdarzeń, relacjonuje codzienność ludzi zatrudnionych przy rozładunku połowów dorsza w Norwegii. Jak pisze Anna Spólna: „Eksponuje ich i swój niedostatek, upodlenie harówką ponad siły, brak perspektyw. Wykazuje szczególną, znaną już z jego debiutanckiej Gugary uważność w odtwarzaniu rytmu pracy i odpoczynku, obowiązującego w świecie nieznającym Excela i białych kołnierzyków. Jakby mimochodem wyłuskuje okruchy życiowej mądrości z rzucanych skąpo półsłówek i przekleństw”.
W najnowszej książce – Las duchów – autor ponownie wraca na Syberię i szuka informacji o przedmiotach z tak zwanej kolekcji syberyjskiej Muzeum Etnograficznego w Krakowie. Na dalekiej Północy rozmawia z potomkami ludzi, do których należały te niezwykłe przedmioty. Nieme artefakty dają początek fascynującym historiom.
Za Las duchów Dybczak otrzymał Nagrodę im. Ryszarda Kapuścińskiego. Gugara została wyróżniona Nagrodą Fundacji Kościelskich , a Pan wszystkich krów był nominowany do Nagrody Literackiej „Nike”. Film Gugara zdobył także liczne nagrody, między innymi Złotego Lajkonika na Krakowskim Festiwalu Filmowym, Grand Prix na International Documentary and Anthropology Film Festival oraz nagrodę za najlepszy debiut reżyserski w konkursie „Nowe Filmy Polskie” na Festiwalu Era Nowe Horyzonty.
[MHS]
