Françoise Sagan

(1935–2004) – francuska pisarka, uznawana za jedną z największych postaci francuskiej literatury powojennej.

W swojej twórczości Sagan poruszała głównie tematykę konfliktów uczuciowych oraz współczesnej obyczajowości. Zadebiutowała jako osiemnastolatka powieścią Bonjour tristesse (Witaj, smutku, 1954) i odniosła dzięki niej międzynarodowy sukces. Pseudonim literacki pisarka zaczerpnęła z W poszukiwaniu straconego czasu Marcela Prousta. Sagan była ikoną swojego pokolenia, jej ekstrawagancki tryb życia przyczynił się do budowania medialnego wizerunku skandalistki, gwiazdy rodem z piekła, ekranu czy sceny. Pisarka znana była ze swojego zamiłowania do szybkich samochodów, w 1957 roku omal nie straciła życia w wypadku samochodowym. Nie stroniła od alkoholu i substancji odurzających, w 1995 roku za nielegalne posiadanie narkotyków została skazana na rok więzienia w zawieszeniu. W 2002 roku kolejny raz trafiła przed sąd za oszustwa podatkowe. Przyznawała się także do zamiłowania do hazardu, które wpędziło ją w liczne zobowiązania finansowe. Pod koniec życia z powodu długów została zmuszona do sprzedania swojej posiadłości w Normandii, którą kupiła na początku swojej kariery w latach 50. XX wieku. Pamięć o jej zamiłowaniu do testowania czy przekraczana granic może nawet przesłoniła pamięć o większości jej dokonań literackich. Dorobek literacki Sagan liczy ponad czterdzieści powieści i sztuk teatralnych. 

Wybrane powieści:

  • Witaj, smutku (Bonjour tristesse, 1954)
  • Pewien uśmiech (Un certain sourire, 1955)
  • Czy pani lubi Brahmsa (Aimez-vous Brahms…, 1959)
  • Cudowne obłoki (Les Merveilleux nuages, 1961)
  • La Chamade (1965)
  • Un peu de soleil dans l’eau froide (1969)
  • Le Lit défait (1977)
  • La Femme fardée (1981)
  • Avec mon meilleur souvenir (1984, autobiografia)
  • Znużony wojną (De guerre lasse, 1985)
  • Woda nie krew (Un sang d'aquarelle, 1987)
  • Wszystkie drogi prowadzą do nieba (Les Faux-fuyants, 1991)
  • Chagrin de passage (1994)
  • Zbłąkane odbicie (Le Miroir égaré, 1996)
  • Derrière l'épaule (1998, autobiografia)

Sztuki teatralne:

  • Zamek w Szwecji (Château en Suède, 1960)
  • Violons parfois (1961)
  • La Robe mauve de Valentine (1963)
  • Il fait beau jour et nuit (1978)
  • L’Excès contraire (1987)