Pochodziła z rodu arystokratycznego, była córką hrabiego Karola Lanckorońskiego. W 1935 roku obroniła pracę habilitacyjną na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W czasie wojny zaangażowała się w działalność konspiracyjną. Służyła w Związku Walki Zbrojnej, a później w Armii Krajowej. Aresztowana przez gestapo, trafiła do obozu koncentracyjnego Ravensbrück. Opisała to w książce Wspomnienia wojenne 22 IX 1939–5 IV 1945.
W 1990 roku została przyjęta w poczet członków Polskiej Akademii Umiejętności. Nadano jej doktoraty honorowe między innymi Uniwersytetu Jagiellońskiego (1983), Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie w Londynie (1988), Uniwersytetu Wrocławskiego (1990).
W 1994 roku ofiarowała Polsce zachowaną część kolekcji dzieł sztuki zgromadzonej przez jej ojca w pałacu Lanckorońskich w Wiedniu. Trzydzieści siedem obrazów, w tym dwa dzieła Rembrandta, otrzymał Zamek Królewski w Warszawie. Ponad pięćset zabytkowych obiektów, wśród nich osiemdziesiąt dwa obrazy włoskie i ponad dwieście dwadzieścia rysunków Jacka Malczewskiego, przekazała Zamkowi Królewskiemu na Wawelu. Obdarowała także inne instytucje: Bibliotekę Jagiellońską, Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Polską Akademię Umiejętności.
Została odznaczona między innymi Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Armii Krajowej, orderem Al Merito della Repubblica Italiana. Z okazji setnej rocznicy urodzin otrzymała z rąk Jana Pawła II Krzyż Komandorski Orderu św. Grzegorza Wielkiego z Gwiazdą.
