Wydany w 1990 roku tom Światło przestrzeni, będący jej debiutem, uznany został za jedną z ciekawszych książek poetyckich, które pojawiły się po przełomowym roku 1989. Przez kilka lat pisarka mieszkała poza granicami kraju, w Stanach Zjednoczonych i Niemczech, co znalazło odbicie w kolejnych jej utworach, w tym w powieściach Nie dotykać Normana Hammera i Luka czy dramacie Skaza, których akcja rozgrywa się w scenerii amerykańskiej. Początkowo Broda zajmowała się twórczością poetycką, tworząc subtelną lirykę kobiecą. Stanisław Balbus pisał o jej wierszach: „Precyzja, ład, oszczędność, a przy tym bujność i rozmach wyobraźni, ostrość plastycznego widzenia rzeczy i zjawisk łączy się tu z umiejętnością wydobywania ich znaczeń uniwersalnych, wprowadzania ich w metafizyczne perspektywy, gdzie każda rzecz, każde istnienie dane w jednorazowym błysku zmysłowej epifanii jest równocześnie mieszkańcem kosmosu”. Później skupiła się na prozie i dramatach. Interesują ją bohaterowie naznaczeni skazą, dotkliwą innością, zmagający się z samymi sobą i światem, którego nie chcą albo nie mogą zaakceptować. Najczęściej ich problemy mają źródło w traumatycznych przeżyciach z przeszłości: tytułowy bohater powieści Nie dotykać Normana Hammera był molestowany przez adopcyjnego ojca, ofiarami przemocy i seksualnego wykorzystywania było rodzeństwo ze Skazy, co ostatecznie pchnęło ich do kazirodczego związku. Broda poddaje psychikę bohaterów bolesnej wiwisekcji, obnażając wszelkie traumy i lęki, opisując bezradność i zagubienie. W książkach autorki mniejszą rolę odgrywa fabuła, najczęściej fragmentaryczna, szczątkowa, a często, jak w przypadku Luki rozpięta pomiędzy twardą rzeczywistością a przywidzeniem, zmyśleniem, najważniejsze jest dla pisarki bowiem przedstawianie duchowych pejzaży, notowanie wszelkich drgnień emocji, czemu służy specyficzny styl, pełen symboli i delikatnego poetyzowania.
Za debiut poetycki otrzymała w 1991 roku wyróżnienie w Konkursie o Nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny. Tom Cudzoziemszczyzna został wyróżniony przez wydawców (1996) oraz otrzymała Nagrodę-Stypendium im. Stanisława Barańczaka (1998). Jej dramat Skaza otrzymał drugą nagrodę na Festiwalu Interpretacje Reżyserskie (2005), nagrodę na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” (2006), a w 2008 roku została umieszczona na liście stu najlepszych przedstawień teatralnych w historii Teatru Telewizji. Stypendystka Ministerstwa Kultury.