Autor powieści, opowiadań, ponad dwudziestu tekstów dla teatru, a także książki biograficznej poświęconej aktorowi Janowi Nowickiemu (2009). Do jego najpopularniejszych utworów należą zbiory opowiadań Złodziej ryb (2004) i Olanda (2018), nowela Stara (2011) oraz powieść Tefil (2022).
Bohaterami prozy Wojasińskiego najczęściej są tak zwani zwykli ludzie i ich codzienność, jest to jednak jeden z tych pisarzy, którzy sądzą, iż przyglądając się prostym obrazom, można uchwycić największe tajemnice egzystencji. „Surowa, szorstka proza. Precyzyjny, zimny ogląd rzeczywistości. Przenikliwa, brutalna analiza duszy człowieka skazanego na życie w świecie bardziej niż kiedykolwiek okrutnym. Wizja banalnej powszedniości niepostrzeżenie przechodzącej w niesamowitość. Rafał Wojasiński, pisarz z Bożej łaski. Osobny, do żadnego nie podobny” – tak o wczesnej twórczości Wojasińskiego pisał Marian Pilot.
Zasadniczy kierunek twórczości autora Złodzieja ryb nie zmienił się od tamtego czasu, jednak dziś coraz częściej autor próbuje dialogować z największymi – choćby z Samuelem Beckettem, Albertem Camusem lub Edwardem Stachurą w Tefilu. Autor w tej książce wysnuwa trafne obserwacje na temat współczesnego społeczeństwa goniącego za dobrami materialnymi i hołdującego konsumpcyjnemu stylowi życia.
Nagrodę Literacką im. Marka Nowakowskiego przyznano mu „za maestrię w opanowaniu rozmaitych odmian nowelistyki, świetne operowanie językiem, a wreszcie konsekwencję, z jaką od wielu lat portretuje współczesnych biednych ludzi, skrzywdzonych i poniżonych, czyniąc to w sposób subtelny i pogłębiony”. W nagrodzonej Olandzie, w kilku opowiadaniach (Niebo dla Meli, Nowy człowiek, Pustka, Wizyta, Mój mąż, Hiacynt), czytelnik styka się z metafizycznymi problemami bohaterów wyznających filozofię zwyczajności i posługujących się poetyką codzienności.
W najnowszej książce Zapomniane oddaje głos kobietom, dzięki którym poruszane są takie tematy jak samotność, marginalizacja, osobność i rozpad. Bohaterki za pomocą języka przekraczają trudności, niepewność, niepowodzenia oraz brak akceptacji, narracja bowiem staje się niejako ważniejsza od samej fabuły i pozwala czytelnikowi na własne refleksje i zostanie uczestnikiem opisywanych zdarzeń.
Wojasiński jest laureatem Nagrody Literackiej im. Marka Nowakowskiego za zbiór opowiadań Olanda (2018), Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej za dramat Siostry (2019) oraz Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza za książkę Tefil (2023).
Jego utwory (w całości i we fragmentach) są tłumaczone na język angielski, bułgarski i hiszpański.