Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Szczecińskim, obecnie jako prof. dr hab. pracuje w Instytucie Literatury i Nowych Mediów. Od 2008 roku członkini Rady Doskonałości Naukowej pierwszej kadencji i Komitetu Nauk o Literaturze PAN. Współredaktorka naczelna (z Jerzym Madejskim) czasopisma „Autobiografia. Literatura. Kultura. Media”. Felietonistka „Dużego Formatu”.
W latach 1999–2005 Iwasiów prowadziła wykłady z zakresu krytyki feministycznej na podyplomowych Gender Studies na Uniwersytecie Warszawskim. Od 2005 roku kierowała Zakładem Literatury Polskiej XX wieku. W latach 2005–2009 współpracowała z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. W latach 2009–2012 pełniła funkcję dyrektora Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Śląskiego. W 2012 roku została członkiem Polskiego PEN Clubu.
Współorganizowała Festiwal Literatury Kobiet w Szczecinie, była też jurorką konkursów, w tym dwukrotnie Nagrody Literackiej „Nike”, Nagrody Conrada, Nagrody Wielkiego Kalibru, a także nagród teatralnych; obecnie zasiada w jury Poznańskiej Nagrody Literackiej. W 2012 roku była także współtwórczynią Nagrody Literackiej dla Autorki „Gryfia”, powołanej przez „Kurier Szczeciński”, Uniwersytet Szczeciński, Prezydenta Miasta Szczecina i Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego: do października 2013 roku należała do kapituły tej nagrody.
Debiutowała w 1995 roku fragmentem prozy Miasto-ja-miasto, opublikowanym na łamach pisma „Pogranicza”, w którym później (w latach 1999–2012) pełniła funkcję redaktorki naczelnej. Jest autorką esejów: Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie (nagrodzonego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w 2004 roku), Rewindykacje. Kobieta czytająca dzisiaj (2002), Parafrazy i reinterpretacje. Wykłady z teorii i praktyki czytania (2004), Odmrażanie. Literatura w potrzebie (2020). Współredagowała opracowanie (z Erazmem Kuźmą) Literatura na Pomorzu Zachodnim do końca XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny (2003).
Opublikowała prozę: Smaki i dotyki (2006), Bambino (2008), Ku słońcu (2010), Na krótko (2012), W powietrzu (2014), Pięćdziesiątka (2015), Kroniki oporu i miłości (2019), Późne życie (2023), a także zbiór felietonów Blogotony (2013) oraz książki autobiograficzne – Umarł mi. Notatnik żałoby (2013), Widok z okna w podróży służbowej (2024).
Jej dramat Dziecko został wystawiony w Teatrze Współczesnym w Szczecinie oraz w telewizyjnej wersji w cyklu Teatroteka. Z kolei monodram powstały na podstawie opowiadania z tomu Smaki i dotyki, przygotowany przez aktorkę Krystynę Maksymowicz pod opieką reżyserską Stanisława Miedziewskiego, znajduje się w repertuarze teatru do dzisiaj.
Powieść Bambino znalazła się w finale Nagrody Literackiej „Nike”, Gdańskiej Nagrody Literackiej, Nagrody Mediów Publicznych „Cogito” oraz Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus, zaś książka Umarł mi. Notatnik żałoby – w finale Warszawskiej Nagrody Literackiej. Kroniki oporu i miłości przyniosły z kolei autorce Nagrodę Literacką „Jantar”.
Na fali zwiększonego zainteresowania prozą o przesiedleńczych początkach Szczecina Iwasiów została uhonorowana tytułem ambasadorki miasta oraz Zachodniopomorskim Noblem. Zdobyła również Nagrodę Artystyczną Miasta Szczecin.
