Urodził się w Biłgoraju. Był bratem Ester Singer Kreitman i Isaaca Bashevisa Singera. Początkowo tworzył małe formy prozatorskie i dramaty. Był związany z warszawską awangardową grupą Chaliastre, choć jego proza ciążyła ku realizmowi, który został nasycony obrazowaniem naturalistycznym. W 1922 roku Singer opublikował tom opowiadań Perl (Perły). Tytułowe opowiadanie z tego zbioru zostało przedrukowane na łamach nowojorskiego pisma „Forwerts”. Jego redaktor Abraham Cahan zaproponował Singerowi posadę korespondenta i stałego współpracownika. W 1933 roku pisarz wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Za jedne z najważniejszych dzieł w dorobku autora uchodzą powieści wydane już po emigracji. W 1936 roku ukazała się publikowana wcześniej w odcinkach saga łódzkiej rodziny Di brider Aszkenazi (Bracia Aszkenazy), którą niekiedy określa się jako „żydowską Ziemię obiecaną”. W kolejnej powieści, Chawer Nachman (Towarzysz Nachman, 1938), autor dawał wyraz swojemu rozczarowaniu komunistyczną rzeczywistością, której doświadczył w Kijowie i Moskwie. Powieść Di miszpoche Karnowski (Rodzina Karnowskich, 1943) ukazuje losy trzech pokoleń Żydów niemieckich, migrujących z polskiego sztetla do Berlina, a następnie do Nowego Jorku. Na łamach „Forwerts” ukazywały się jego wspomnienia z dzieciństwa, opublikowane po śmierci pisarza w tomie Fun welt wos iz niszto mer (Wspomnienia ze świata, którego już nie ma, 1946). Po polsku ukazały się między innymi: Rodzina Karnowskich (tłum. M. Krych, 1992), Bracia Aszkenazy (tłum. M. Krych, 1998), Na obcej ziemi (tłum. K. Modelski, 2020), Perły (tłum. K. Modelski, 2020).
