María Luisa Bombal

(1910–1980) – pisarka chilijska, prekursorka literatury feministycznej.

Znana jest z różnorodnych eksperymentów formalnych. Autorka powieści La última niebla (1934) i La amortajada (1938), a także zbiorów opowiadań, między innymi: Las islas nuevas (1939), El árbol (1939), Lo secreto (1944) i La historia de María Griselda (1946). Po polsku ukazał się obszerny wybór jej twórczości zatytułowany Spowita całunem (2025).