Orbitowski wypracował unikalny styl, łącząc schematy grozy z elementami obyczajowymi i sensacyjnymi. Zaczynał od opowiadań, między innymi w tomach Szeroki, głęboki, wymalować wszystko i Wigilijne psy, w których horror splatał się z miejskim realizmem, często osadzonym w Krakowie. Grozę budował przez zderzenie codzienności z tym, co niewytłumaczalne.
Z czasem zaczął pisać powieści (Tracę ciepło czy Święty Wrocław), w których głębiej eksplorował świat zjaw i tajemniczych sił ukrytych pod powierzchnią rzeczywistości. Charakteryzuje go dążenie do niejednoznaczności – nie zawsze wiadomo, czy upiory i groza są realne, czy to efekt psychicznego rozchwiania bohaterów. Przykładem jest opowiadanie Nadchodzi, gdzie demoniczny dom może być zarówno rzeczywisty, jak i metaforą tragicznych przeżyć. Orbitowski często sięga po popkulturowe motywy i nawiązuje do tradycji, zwłaszcza do polskiego romantyzmu.
Pisarz stopniowo odchodził od literatury gatunkowej, szukając nowych literackich wyzwań. Przełom przyniosła mu wydana w 2015 roku powieść Inna dusza, za którą został nominowany do Nagrody Literackiej „Nike”, a także nagrodzony Paszportem „Polityki”. Punktem wyjścia do napisania powieści była autentyczna historia nastoletniego mordercy z bydgoskiego blokowiska. Na jej podstawie pisarz odmalował wiarygodny oraz intensywny obraz Polski lat 90. XX wieku, a ponadto zadał czytelnikom pytania o źródła zła. Czytelnicy i krytycy docenili w Innej duszy również beznamiętną, pozbawioną stylistycznych fajerwerków narrację, doskonale pasującą zarówno do tematu, jak i do głównego bohatera powieści.
Szerokim echem odbiły się także dwie późniejsze powieści Orbitowskiego – Kult (2019) oraz Chodź ze mną (2022). Pierwsza jest poświęcona historii objawień maryjnych, które rzekomo miały miejsce w czasie stanu wojennego w podwrocławskiej Oławie, druga zaś zderza ze sobą dwa plany czasowe – historię ucieczki zakochanej Heleny do Szwecji pod koniec lat 50. XX wieku oraz rozgrywającą się współcześnie historię jej dorosłego syna, który w wieku czterdziestu kilku lat po raz pierwszy dowiaduje się od niej kilku faktów na temat życia jej samej oraz swojego ojca. Za Kult Orbitowski otrzymał Nagrodę Literacką m.st. Warszawy.
