Zadebiutowała w 1989 roku Szkicownikiem. Jak pisał Piotr Matywiecki: „We wszystkich wierszach Piwkowskiej […] uderza niezwykle staranna, regularna wersyfikacja i kunsztownie stosowany rym”. Z kolei Bronisław Maj jako głównych patronów tej twórczości wskazywał Stanisława Barańczaka, Wisławę Szymborską i Josifa Brodskiego. Znakomicie zaznajomiona z dorobkiem kultury europejskiej poetka wybiera z niej postaci kobiece, takie jak Arachne, Ifigenia, Ismena czy Fedra, i przedstawia je w nowym świetle, z wyczuciem zmniejszając dystans między nimi a współczesnym czytelnikiem. Kobiety są zresztą zawsze w centrum jej poezji – matki, córki i babki, połączone nierozerwalną więzią, przekazują tu sobie doświadczenie i historie rodzinne. Utwory autorki Po charakteryzuje delikatny ton nostalgii, wyczuwalny w opisywanych przez nią relacjach międzyludzkich, bo w tych wierszach ludzie spotykają się tylko na ulotny moment, a ostatecznie zawsze pozostają samotni. W tekstach dominują wyraziste kolory (czerwień, biel i błękit), współistnieją ze sobą zachłanność życia i groza śmierci. Ważnymi źródłami inspiracji są dla Piwkowskiej kultury pierwotne, mity oraz podania ludowe, niezmiennie powtarzające się ludzkie historie i rytuały przejścia.
Pisarka opublikowała również eseje biograficzne poświęcone Annie Achmatowej, Marinie Cwietajewej i Beacie Obertyńskiej. Wydała też powieści: inspirowany życiem i twórczością Georga Trakla Ślad łyżwy (określany niekiedy jako proza poetycka) oraz książkę dla młodzieży zatytułowaną Franciszka, ukazującą perspektywę nastoletniej dziewczyny, historię o utalentowanym artystycznie rodzeństwie i o zabronionym uczuciu. Jest także autorką słów Prologu do osiemnastowiecznej opery Macieja Kamieńskiego Nędza uszczęśliwiona w reżyserii Krzysztofa Kolbergera.
Piwkowska była wielokrotnie nagradzana za swoją twórczość. Zdobyła między innymi Nagrodę Literacką im. Georga Trakla (Nagroda Promocyjna Młodych, 1995), wyróżnienie Fundacji im. Kościelskich za tom Po (2002), Nagrodę Literacką IBBY za powieść Franciszka (2014) oraz dwukrotnie Nagrodę Literacką m.st. Warszawy – za tom Farbiarka i za Franciszkę (2009 i 2015). Autorka była również stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Biblioteki Polskiej w Paryżu.
AH