Jako pisarka zadebiutowała książką O dziwnych uczuciach, którą wydała pod pseudonimem Karolina Gordon. To esej filozoficzny, w którym autorka analizuje przejawy uczuć słabych, które „nie mają osobnej nazwy”, ale za to posiadają wymiar uniwersalny. Nie są one dziwne w tym sensie, że są rzadkie – wręcz przeciwnie – odczuwa je większość ludzi. Są jednak dziwne w porównaniu z uczuciami, których doznawanie jest intensywne, jak: smutek, lęk, miłość, nienawiść.
Z kolei Mała empiria to esej dotyczący problemów wczesnej starości i zagadki, jaką niesie ze sobą rodzicielstwo. Niemniej nie ma tu perspektywy psychologicznej ani naturalistycznego skupienia – to rejestr małych, codziennych epifanii. Pisarka tropi symptomy powolnej zmiany, przygląda się wiekowi średniemu, a także tej dziwnej pułapce, gdy jednocześnie jest się dzieckiem starzejących się rodziców oraz coraz starszym rodzicem dziecka.